Çjuan-çzı və kəpənək
Qədim Çin müdriki Çjuan-çzı bir səhər yuxudan oyanan kimi hönkürməyə başlayır. Başına yığışan tələbələri soruşurlar: — Nə olub sənə, ustad? Niyə belə zülüm-zülüm ağlayırsan?
Ustad cavab verir:
— Çox çıxılmaz durumdayam. Yuxuda gördüm ki, kəpənəyə çevrilmişəm. Tələbələri ona ürək-dirək verməyə girişdilər:
— Eh, adam da bunu özünə dərd eləyər? Hər kəs yuxuda başqa bir şeyə çevrildiyini görə bilər də. Bunda pis nə var axı?
Çjuan-çzı qayğılı halda dedi:
— Məsələ, əlbəttə ki, bunda, yəni çevrilmədə deyil. İndi başım dərddən, qayğıdan ayrılmır, içimi şübhələr yeyir və üstəlik, bilmirəm ki, bütün bunları nəyə və haraya yozum.
Gecə mən, Çjuan-çzı, gördüm ki, bir kəpənəyə çevrilmişəm. Sonra içimi fikir bürüdü və mən hələ də düşünürəm: bəlkə elə kəpənəyə də elə gəlirmiş ki, o, Çjuan-çzıya çevrilib? Hə?
Davamı →
Çin imperatoru üç il ərzində şəxsən özü min bir əziyyət bahasına bir bağ salır və günlərin bir günü bu bağın gözəlliyini görmək, dəyərləndirmək üçün nüfuzlu şəxsləri buraya qonaq çağırır.
Bir oğlan mağazaya daxil oldu, bir karton götürdü və onu telefonun üzərinə qoydu. Sonra o, telefonda nömrə yığmağa başladı. Mağazanın sahibi ona baxır və söhbətə qulaq asırdı. 
Bir gün Budda öz şagirdləri ilə bir kənddən keçirmiş. Bu kəndin camaatı Buddistlərin əleyhdarları idi. Onlar Buddanı və tələbələrini əhatəyə alıb buddistləri təhqir etməyə başladılar. Şagirdləri qismən Buddanın yanlarında olması faktı sakitləşdirsə də onlar da əsəbləşib kənd sakinlərinə cavab verməyə hazırlaşırdılar. Bu vaxt Buddanın özünü aparması həm şagirdlərdə, həm də kənd sakinlərində bir çaşqınlıq yaratdı. 
